گامی به سوی جامعه مهدوی
تخیل نه تنها چیز مذمومی نیست بلکه اگر آنرا در مسیر صحیح بکار بگیریم میتواند بسیار مفید و اثر بخش باشد البته منوط به اینکه اراده تخیلات ما در دست خودمان باشد.
چرا ما با آیات زیبای توصیف بهشت مأنوس نیستیم؟ آیا این آیات برای این نیست که مرغ خیال خود را در فضای بهشت به پرواز درآوریم و از تصور و تفکر درمورد لذات و نعمات زیبای بهشتی لذت ببریم؟ نگاه به آینده و آرمانهای بلند مهمترین عامل انگیزه دهنده به انسانهاست.
موضوعی که در کنار نعمات بهشتی تفکر و تخیل دربارۀ آن میتواند بسیار جذاب و مفید باشد، موضوع «جامعه مهدوی» و زندگی لذت بخش در آن جامعه آرمانی است. تخیل در مورد لحظات بسیار ناب و خیال انگیز در عصر پس از ظهور و غلبه حق بر باطل و استقرار حکومت صالحان ، اثرات فوق العادهای بر روح و جان ما و بر جامعه ما خواهد داشت و تحول عظیم و سازندهای در ما ایجاد خواهد کرد.
باید از نگاه عوامانه و تصورات نادرست و موهوم نسبت به جامعۀ مهدوی و نحوه شکلگیری این جامعۀ آرمانی پرهیز کنیم. اینطور نیست که حضرت برای پیروزی و تشکیل جامعۀ آرمانی، از معجزات و امدادهای غیبی استفاده کنند. بدون شک اقدامات حضرت از مجرای قواعد و قوانین طبیعی و با یک روند منطقی و معقول انجام خواهد گرفت و بدون تردید برای رسیدن به آن جامعه نیاز به مقدمهسازی و تلاش خستگی ناپذیر است. توجه به جامعه مهدوی چه آثار فردی و اجتماعی ای را به همراه خواهد داشت؟
یکی از قواعد ظهور ایجاد یأس و نا امیدی عمومی درجهان درآستانه ظهور است. با دقت در وضع موجود جهان می توان آثار این یأس را در نقاط مختلف دنیا دید.
هیچ چیز برای نزدیک کردن زمان ظهور بهتر از این نیست که یک جامعه مقدمه ساز بسازیم و بهترین راه برای این کار نگاه به خصوصیات جامعه مهدوی و الگو گرفتن از آن و شبیه کردن جامعه خود به آن جامعۀ آرمانی است.
هرگاه دلهای شیعیان دروفای به عهد ولایت مجتمع گردند وقت ظهور خواهد رسید. امام زمان منتظر نابودی دشمنان نیست، منتظر از بین رفتن سلاحهای آنان نیست، منتظر ثروتمند شدن شیعیان نیست. او تنها منتظر یک چیز است و آن «یکی شدن دلهای شیعیان در وفای به عهد ولایت» است. اگر ما صادقانه وفای خود را به نائب حضرت نشان بدهیم و اثبات کنیم آنوقت دیگر هنگامه ظهور خواهد رسید.