خدمت

امام موسی‌بن‌جعفر(علیه السلام) می‌فرمایند: مردی از قم قیام می‌کند و مردم را به حق دعوت می‌کند. بعضی سؤال می‌کنند اگر این روایت را به حضرت امام(ره) تطبیق دهیم، ایشان اهل قم نبودند، اهل خمین بودند. روایت‌های دیگری درباره این مسئله رمزگشایی کرده و می‌فرماید: اهل قم کسانی هستند که در قم قرار می‌گیرند؛ یعنی کسانی که در فرهنگ و مدار قم هستند. یعنی کسانی هستند که زادگاهشان قم نیست ولی مکتب قمیون را دارند.

در جای دیگر، از قم، به معنای قیام و حرکت برای خدا تعبیر شده است، لذا می‌فرمانید اهل قم بودن، به این معنی نیست که زادگاه قم باشد؛ یعنی اصل جوشش و قیام و بالندگی بودن. بنابراین امام(ع) می‌فرمایند: « رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تَزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ‏»؛ مردی از قم قیام می‌کند و مردم را به حق دعوت می‌کند. گرد او مردمانی جمع می‌شوند که مانند پاره‌های آهن محکم‌اند. از جنگ خسته نمی‌شوند، نمی‌ترسند و تندبادهای سنگین آن‌ها را متزلزل نمی‌کند.

منبع: darozzekr